Spreuken 7:1 (NLD)
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

Spreuken 7:2 (NLD)
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

Spreuken 7:3 (NLD)
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

Spreuken 7:4 (NLD)
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

Spreuken 7:5 (NLD)
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

Spreuken 7:6 (NLD)
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

Spreuken 7:7 (NLD)
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

Spreuken 7:8 (NLD)
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

Spreuken 7:9 (NLD)
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

Spreuken 7:10 (NLD)
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

Spreuken 7:11 (NLD)
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

Spreuken 7:12 (NLD)
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

Spreuken 7:13 (NLD)
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

Spreuken 7:14 (NLD)
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

Spreuken 7:15 (NLD)
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

Spreuken 7:16 (NLD)
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

Spreuken 7:17 (NLD)
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;

Spreuken 7:18 (NLD)
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

Spreuken 7:19 (NLD)
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

Spreuken 7:20 (NLD)
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

Spreuken 7:21 (NLD)
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

Spreuken 7:22 (NLD)
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

Spreuken 7:23 (NLD)
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

Spreuken 7:24 (NLD)
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

Spreuken 7:25 (NLD)
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

Spreuken 7:26 (NLD)
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

Spreuken 7:27 (NLD)
Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.
Previous Chapter
« Spreuken 6
Next Chapter
Spreuken 8 »

Spreuken (NLD) Chapter Selection

NLD Book Selection List

View full list of NLD Bible Books and Chapters